CARMÈ CARMÈ

Antonio de Curtis, 1953
Carmè, Carmè

Pure 'st' anno 'a primmavera,
me trasuto dint'o core
cu 'na smania 'e fa l'ammore
cu 'nu fuoco 'e giuventu',
quanno veco a 'na figliola,
me va o sango dint'a ll'uocchie
po' me tremmano 'e denocchie
e nun garro niente cchiu'?

Carmè, Carmè,
tu sola nun me basta,
me ce ne vonno tre,
Carmè, Carmè,
i' songo 'e bona pasta
v'accuntento a' tutte' e ttre.
Carmè, Carmè,
io nun'o faccia apposta,
e tu chesta ll'he 'a sapè,
Carmè, Carmè,
io tengo a capa tosta,
tosta, tosta
comma 'a chè.

Per ogni uomo, tre mugliere
steva scritto, int'o giurnale
mo 'na legge speciale
faciarranno 'e ssaie pecchè,
pecchè l'uommene so' poche,
mentre a donna è in abbondanza
me ne voglio fa 'na panza,
n'ti ddoie a fore 'e te.

Carmè, Carmè,
tu sola nun me basta,
me ce ne vonno tre.
Carmè, Carmè,
i' songo 'e bona pasta
v'accuntento 'a tutte 'e ttre.
Carmè, Carmè,
i' nun 'o faccia apposta,
e tu chesta ll'he 'a sapè,
Carmè, Carmè,
i' tengo a capa tosta,
tosta, tosta comm'a chè.